Poor mans dipper
De zelfbouwers kennen 'm ongetwijfeld: de Grid dipper (althans, in het buizentijdperk. Tegenwoordig is het de Gate-dipper, met FET). Handig om de resonantiefrequentie van een LC combinatie te bepalen. Maar het zijn nog altijd dure apparaten (ca EUR 100). Met een LED gaat het ook…
Natuurlijk heeft de echte dipper een geijkte energiebron waardoor het resonantiepunt is af te lezen op een schaal, en door de inductieve koppeling hoef je geen verbinding te maken met de te meten kring. Bij deze schakeling moet er wel een galvanische verbinding zijn. Het schema:
De eenvoud zelve. Behalve de te meten LC kring is slechts een weerstand en een LED nodig, en als sturing gebruik je de set. Hoe werkt het: er wordt zoveel energie toegevoegd dat de led comfortabel brandt. Met de 470 Ohm weerstand is ca. 1 Watt nodig die van de dummyload afgetakt kan worden. Kan je set niet lager dan 5W, zoals mijn FT857, vergroot dan de weerstand tot ca. 2k2. Is de kring niet in resonantie, dan loopt de meeste stroom OF door de spoel (frequentie kleiner dan de resonantiefrequentie) OF door de condensator (frequentie groter dan de resonantiefrequentie). Zoals we uit de techniek nog weten heeft een parallel kring bij resonantie in het ideale geval een oneindige impedantie. Er vindt dan een duidelijke dip in de helderheid van de LED plaats. Makkelijk bij het wikkelen van een spoel (Resonantie te laag instellen, en dan steeds een wikkeling eraf halen tot de LED minder fel gaat branden), bepalen van een C (condensator variabel maken, eraan draaien tot resonantie plaatsvindt, condensator meten en door een vaste vervangen) of de resonantiefrequentie bepalen (Meestal kan je wel uitrekenen waar de resonantie in de buurt uit moet komen. Set op zenden, en aan de vfo draaien tot de LED weer dipt) Het moge duidelijk zijn dat dit niet nauwkeurig werkt op VHF en hoger, maar voor HF is dit een prima hulpmiddel.
Veel plezier met de Poor Man's Dipper!