Iets waar we niet zo vaak bij stil staan, zijn de gevaren van batterijen. Volgens een Amerikaans rapport waren er in 1998 1900 batterij-gerelateerde verwondingen bij kinderen die daarbij op de Eerste Hulp terecht kwamen. In 2010 was dat aantal opgelopen tot 4800.
Dat ziet er in Amerikaanse cijfers schrikwekkend uit, maar omgerekend naar de Nederlandse bevolkingsdichtheid zou het nog altijd om 250 kinderen per jaar gaan.
In het totaal kwamen tussen 1997 en 2010 meer dan 40.000 kinderen op de Eerste Hulp terecht. Bijna driekwart daarvan was 4 jaar of jonger. Een op de tien moest in het ziekenhuis opgenomen worden. 14 daarvan kwamen te overlijden.
Knoopcellen worden als het meest gevaarlijke type bestempeld voor jonge kinderen. Deze worden vaak toegepast in horloges, hoorapparaten en andere kleine apparaatjes. Ze kunnen makkelijk ingeslikt worden en kunnen in de slokdarm vast komen te zitten wat tot ernstige verwondingen en zelfs de dood kan leiden. Het Amerikaanse rapport zegt dat twaalf van de veertien overleden kinderen overleden zijn aan het inslikken van knoopcellen en bij de andere twee gevallen zijn sterke aanwijzigen dat ook daar batterijen bij betrokken waren.
Het onderzoek is uitgevoerd door consumentenorganisaties en op basis van de cijfers wordt druk uitgeoefend op de electronica-industrie om waarschuwingen te plaatsen en standaarden te ontwikkelen waarmee verwondingen door batterijen voorkomen moet worden.
De symptomen van een batterij-vergiftiging zijn o.a. braken, buikpijn, koorts en diarree, maar ook moeite met ademhalen en slikken. Aangezien deze symptomen aan nog een hoop andere oorzaken toe te schrijven zijn, is het moeilijk om een batterij-vergiftiging snel vast te stellen. Het rapport wijst er daarbij op dat dat helemaal het geval is als het kind een batterij inslikt zonder dat iemand dat gezien heeft.
In de Amerikaanse wetgeving is vastgelegd dat batterijen onbereikbaar moeten zijn in speelgoed voor kinderen onder de 3 jaar, terwijl voor kinderen tot 12 jaar batterijen onder een bepaalde grootte onbereikbaar moeten zijn. Desondanks werden drie van de sterfgevallen veroorzaakt door batterijen uit apparaten die niet voor kinderen bedoeld waren, waaronder een afstandsbediening van een auto-alarm, een garagedeur opener en een afstandsbediening van een radio.
Er zijn alweer nieuwe wetten in de maak die kind-bestendige batterij-behuizingen in alle producten voorschrijven. Een wet lost natuurlijk niet alle problemen op. Bewustwording onder ouderen is belangrijk met betrekking tot de gevaren van batterijen voor (kleine) kinderen. Hou ze weg bij kinderen, en zorg dat ze ze niet uit apparaten kunnen peuteren. (Hoe vaak zie je niet een afstandsbediening die een paar keer gestuiterd is en waarvan het batterij compartiment met verdroogd plakband bij elkaar wordt gehouden?) Deze opa gaat tenminste even een rondje door de shack maken om alle rondslingerende lege CR2032's eindelijk eens in de batterijenbak te gooien…