Een echtpaar uit het Nieuw-Zeelandse plaatsje Nelson, dat een amateur radio antenne zag verrijzen midden in hun uitzicht, is het gevecht aangegaan met het gemeentebestuur. Naast het verwijderen van de antenne willen ze een wetswijziging die alle amateur installaties in die stad onderwerpt aan idioot strenge stralingslimieten.
De klager in kwestie is ene Dallas Woods die tijdens een openbare raadsvergadering een presentatie heeft gegeven. In die presentatie vroeg Woods de gemeente de regels zodanig aan te passen dat amateur radio antennes niet langer toegestaan worden in bewoonde gebieden en de groenstroken om de stad. Volgens Woods zijn de groenzones bedoeld als compensatie voor de verstoorde skyline en om vanuit belangrijke invalshoeken een mooi uitzicht te behouden. Daarnaast wil hij dat de gemeente in bepaalde gebieden een sterke beperking oplegt voor bouwwerken zoals antennemasten.
Maar daarmee was zijn pleidooi nog niet afgelopen. Volgens Woods is er met de huidige moderne communicatiemiddelen geen rechtvaardiging meer voor het recht van grote amateurradio antennemasten in bewoonde gebieden. Daarnaast beweerde Woods dat amateurradio niet langer meer nodig is voor de ondersteuning bij rampen. Tevens maakt hij zich zorgen over de gezondheidsaspecten voor hem en voorbijgangers die blootgesteld zouden kunnen worden aan wat Woods onacceptabele hoeveelheden elektromagnetische straling noemt als de antenne het volle vermogen uitstraalt. Woods wil dan ook dat het National Radiation Laboratory van het Ministerie van Gezondheid het HF vermogen van de antenne gaat meten als het amateurstation op vol vermogen draait.
De mast en antenne in kwestie zijn eigendom van Rick Kiessig, ZL2HAM. Hij heeft toegegeven dat de antenne tot op zekere hoogte wel een beetje in het uitzicht van zijn buren staat, maar hij merkt daarbij op dat er een boom vlak naast de antenne staat die hoger is dan zijn mast en die nog veel meer uitzicht blokkeert voor zijn buren. Hij zei ook dat hij een aantal maatregelen heeft genomen om het effect van zijn antenne op het uitzicht van zijn buren zoveel mogelijk te beperken. Daaronder zijn de toepassing van een zelfdragende mast zodat er geen berg tuidraden nodig zijn, en de toepassing van doorzichtig fiberglas voor de constructie in plaats van dikke aluminium buizen.
De milieuambtenaar van Nelson is Stephen Lawrence. Hij gaf toe dat hij zo'n verzoek van de Woods ontvangen had, maar hij merkt op dat een regel uit Nelson's Resource Management Plan voorschrijft dan elke antenne die uitzendt op radiofrequenties moet voldoen aan de limieten zoals die aangeven worden in Nieuw-Zeeland's veiligheidswetgeving. Hij zei ook dat Kiessig een uitvoerige beschrijving had ingeleverd waaruit blijkt dat zijn antennesysteem daar aan voldoet. Volgens Lawrence zoekt de gemeente nu een partij voor een second opinion, maar hij benadrukt dat er momenteel geen redenen zijn om aan te nemen dat Kiessig's beschrijving niet klopt of dat de antenne installatie buiten de voorgeschreven veiligheidslimieten werkt.
De discussie is op dit moment nog in volle gang en er is nog geen uitspraak van de kant van de gemeente.
ZL2HAM zegt desgevraagd dat amateur radio stations zoals dat van hem die op HF werken, veiliger zijn qua stralingsdichtheid dan mobiele telefoons of draadloos internet. Hij zegt dat een HF station ongeveer 12kW aan effectief uitgestraald vermogen zou moeten produceren om aan dezelfde stralingsdichtheid te komen als een mobiele telefoon die je tegen je oor houdt.