Op 15 juli werd vanaf lanceerbasis Kourou op Frans Guyana met een Ariane-5-raket de MSG-4 satelliet gelanceerd. Deze satelliet is de laatste van het viertal Meteosat Second Generation satellieten, de welbekende Europese weersatellieten.
De MSG-satellieten, waarvan er altijd twee gelijktijdig operationeel zijn, bevinden zich op een vaste positie in geostationaire baan. Hierdoor krijgen zij elk kwartier volledig zicht op Europa, Afrika en een deel van de Atlantische en Indische Oceaan. De ruwe data van de satellieten worden naar het Duitse Darmstadt gezonden. Daar worden de data op hun beurt naar het Verenigd Koninkrijk gestuurd, waar ze in het Rutherford Appleton Laboratory worden verwerkt.
De eerste MSG-satelliet, MSG-1 (die werd omgedoopt tot Meteosat-8) werd eind augustus 2002 gelanceerd, maar pas begin 2004 werd deze operationeel. Eind 2005 volgde de lancering van de tweede MSG-satelliet en in juli 2012 viel die eer te beurt aan de derde MSG-satelliet; op deze manier vervangen de nieuwere satellieten geleidelijk hun oudere voorgangers; MSG-4, die wordt omgedoopt tot Meteosat-11, vervangt dus de tweede MSG-satelliet. Alle MSG-satellieten hebben een diameter van 3,2 m en een hoogte van 2,4 m. Om ze te stabiliseren draaien ze met 100 RPM om hun eigen as.
Intussen is men sinds 2000 al druk bezig met de ontwikkeling van Meteosat Third Generation (MTG), de satellieten die de MSG-serie vanaf 2019 moeten gaan vervangen. De MTG-satellieten krijgen twee verschillende typen: de MTG-imaging (MTG-I) satellieten vergaren dezelfde data als de MSG-satellieten, alleen doen ze dit met hogere nauwkeurigheid. De MTG-sounding (MTG-S) satellieten daarentegen zullen gegevens over de hoogte van bepaalde meteorologische gebeurtenissen verzamelen.
