De eerder gemelde transatlantische 2 meter verbinding tussen PY1MHZ in Brazilië en V51PJ in Namibië blijkt een vals alarm te zijn, gebaseerd op een incorrecte interpretatie van scherm afdrukken van de verbinding — mogelijk als gevolg van een nog niet vrijgegeven versie van de WSJT-X protocol QRA64 mode.
Eerder meldden we al dat extreem zwakke signalen waren ontvangen en gedecodeerd met behulp van het QRA64 protocol aan zowel de Afrikaanse als de Zuid Amerikaanse kant van het pad over het zuidelijk deel van de Atlantische oceaan. Er werden schermafdrukken overlegd als bevestiging van de verbinding, maar de software ontwikkelaar, Joe Taylor, K1JT, zag in de afdrukken debug informatie, waaruit bleek dat een prototype van het protocol werd gebruikt. Bij nadere inspectie bleek dat uit de waardes af te lezen was de de decodering vermoedelijk het gevolg was van kennis vooraf van de roepnamen, zoals gebruikelijk is bij afgesproken (scheduled, ofwel "skeds") verbindingen.
“Er was geen opzet tot misleiding,” zei Taylor tegen de Amerikaanse amateurvereniging ARRL. “Het was een oprechte fout. Erg ongelukkig. Velen van ons hadden gewild dat het QSO echt gebeurd was — Maar dat is niet zo.”
Het maken van een 2 meter verbinding over dat soort afstanden is een enorme uitdaging, en moet dus nog steeds plaatsvinden. De Ierse Radio Transmitters Society (IRTS) Brendan Awards, in het leven geroepen als beloning voor de eerste transatlantisch verbinding waarbij één station in Europa moet liggen, zijn nog steeds niet uitgereikt. Een vorig vals alarm was in 2015, toen een 2 meter verbinding tussen stations in Newfoundland en Ierland een reflectie bleek te zijn tegen het International Space Station, die op dat moment in een lage baan vloog, in het midden van het pad tussen de twee stations.
De WSJT software suite bevat diverse digitale modes die ontworpen zijn om te werken met extreem lage signaal-ruisverhoudingen — zoals JT65, JT9, en WSPR. De QRA64 mode — ontwikkeld door Nico Palermo, IV3NWV, in samenwerking met Taylor — is een van die modes uit de WSJT-X digitale suite Het protocol kent diverse decoding niveau's waarbij het gebruik kan maken van reeds bekende informatie zoals roepnamen, om zo een overeenkomst vast te kunnen stellen met de informatie die ontvangen wordt in het digitale signaal. De kwaliteit van het gedecodeerde signaal is het best als geen informatie vooraf nodig is voor het succesvol decoderen.
En dat bleek hier de onbedoelde fout te zijn bij beide stations, die desondanks waardering verdienen voor hun buitengewone inspanningen bij het proberen van zo'n verbinding.
“V51PJ en PY1MHZ hebben veel moeite gestoken in hun droom om een transatlantisch 2 meter QSO te realiseren,” zei Taylor. “Daar verdienen ze veel respect voor.”
Pieter Jacobs, V51PJ, zei dat de verbindingspogingen nog steeds onderhanden werk zijn. “De condities veranderen continu over dat lange pad over het water, dus we blijven proberen,” zei hij tegen de ARRL.