NASA’s Voyager 1-sonde heeft onlangs communicatieproblemen gehad. Het lijkt erop dat er nu hoop is dat de zaken kunnen worden opgelost en dat de communicatie kan worden hersteld.
Zou de geplaagde ruimtesonde Voyager 1 – waarvan wetenschappers vreesden dat deze zou falen – mogelijk toch een tweede leven kunnen krijgen? NASA vreesde het ergste toen de Voyager vier maanden geleden verminkte gegevens begon te verzenden, wat erop duidde dat er problemen waren ontstaan met het Flight Data Subsystem. Op 1 maart probeerden NASA-wetenschappers iets anders: ze stuurden een opdrachtprompt om het ruimtevaartuig opdracht te geven verschillende sequences in de firmware te gebruiken voor het geval er enige corruptie had plaatsgevonden. Het resultaat was onverwacht: een Flight Data Subsystem-download die ingenieurs daadwerkelijk konden decoderen. Ze bestuderen nu de gegevens op zoek naar aanwijzingen voor wat er mogelijk is gebeurd.
Zodra de wetenschappers het mysterie achter de problemen van de missie hebben opgelost, zullen ze weten of de Voyager nog kilometers te gaan heeft voordat hij definitief in slaap valt.
Het is een moment van hoop voor NASA, die de bijna 50 jaar van de Voyager-missie koestert. Het is ook een moment van trots voor een wetenschapsjournalist. Ze rapporteerde onlangs over de Voyager-missie en de connecties ervan met de baanbrekende radioastronoom Frank Drake. De overleden radioastronoom, die wordt beschouwd als de vader van de zoektocht naar tekenen van leven buiten de aarde, is de vader van diezelfde journaliste, Nadia Drake. Ze sluit zich ongetwijfeld aan bij NASA en steunt Voyager.
Ruimtemissies zijn te volgen op Nasa’s Deep Space Network. VGR1 is de Voyager-1, waarvan het signaal er momenteel 1,88 dagen over doet om de aarde te bereiken, over een afstand van 24,3 miljard kilometer. Om je een beeld te geven: dat is 27.721 jaar rijden met een auto met 100km per uur, dag en nacht. Een aardig eindje weg.