Gisteren kwam er een jonge collega naar me toe. "Jij doet toch iets met radiootjes?", vroeg hij. "Jawel", antwoordde ik. Hij plantte een Yupiteru MVT-7100 op mijn bureau. "Wat is dit en wat kan ik er mee?", vroeg hij.
Dat was niet eens zo'n heel slecht apparaat. Een bereik van 530kHz – 1650MHz en allerlei demodulatiemethoden. Om te demonstreren wat je met zo'n ding kunt, toetste ik 430.125 in, de eerste frequentie die me zo te binnen schoot in de regio Utrecht waar ik werk.
Dat was dom.
In de ochtend ging het nog wel. Mijn collega had een oortelefoontje in en zat met een verrukt gezicht naar een voor hem totaal nieuwe wereld te luisteren. En toen werd werkeloos/licentieloos Nederland wakker. "Soo hee, moet je eens horen!" riep mijn collega naar een stel leeftijdsgenoten. Hij trok het oortelefoontje uit de Yupiteru zodat deze nu op de speaker stond. Onze kantoorruimte vulde zich met gevloek, (doods)bedreigingen, flarden muziek en een soort dierengeluiden, meest gelijkend op schapen. "Is dit jouw hobby?" vroeg de rest van de afdeling, enigszins meewarig naar mij kijkend. Ik begon me te verontschuldigen en probeerde uit te leggen dat ik me vooral met techniek bezig hield, maar het kwaad was al geschied. Het leek of de ene helft van de PI2NOS gebruikers geen licentie, en de andere helft geen intelligentie had. Ik durf gerust te beweren dat de discipline op 27MHz dertig jaar geleden groter was dan wat dat zooitje mongolen op NOS ten toon spreidde. Het was een absolute blamage voor het zendamateurisme, op een moment dat ik mijn prachtige hobby wilde promoten.
Wat mij betreft mogen die repeaters meteen uitgeschakeld worden. Mensen die niets te zeggen hebben maar toch praten tegen mensen die niet luisteren – wat heeft dat in Godsnaam met technische proefnemingen te maken. Levenslang royement voor al die idioten mét machtiging die zich eveneens misdragen.
Ik ben in elk geval vastbesloten om nooit, maar dan ook echt nóóit meer te vertellen in gezelschap dat ik radio amateur ben. Laat staan dat ik iemand mee laat luisteren.
Eén gedachte over “Zendamateurisme…”
Reacties zijn gesloten.