Vooruit, het is toch al ballonnenweek, dus nog maar een feel-good story. Twee jaar geleden in juni 2013, gebruikten een groep Amerikaanse studenten een weerballon om een GoPro camera de ruimte in te sturen (althans, zo dichtbij de ruimte als mogelijk). De lanceerplek was net buiten het stadje Tuba City in de staat Arizona, en het werd een eclatant succes. De ballon bereikte een maximum hoogte van ongeveer 30 km. Er was maar één probleem: ze raakten de camera kwijt (met alle video-opnamen erop).
In een artikel op de site Reddit leggen ze uit dat ze vertrouwd hadden op de GPS van een smartphone om de locatie vast te stellen. Dat klinkt misschien een beetje riskant met de hoogtes die in het spel waren; maar met de techniek in de huidige ontvangers kan je een telefoon makkelijk tot op meer dan 30km hoogte volgen. De bedoeling was om een app te gebruiken om het apparaat terug te vinden. Als alles volgens plan verliep, zou de telefoon hun een SMS-je sturen met de locatie zodra hij weer signaal had bij zijn terugkomst op aarde. De verwachting was dat dat op een hoogte van ongeveer 900 meter zou gebeuren.
Maar het SMS-je kwam nooit…
Helaas waren de GSM dekkingskaarten waar ze op vertrouwden niet nauwkeurig. Het team zegt daarover: “De telefoon kreeg helemaal geen signaal toen hij terug naar de aarde kwam, en we hoorden dus ook niets van het apparaat. We wisten op dat moment niet dat dat het probleem was – we dachten dat onze trajectplanning er volkomen naast had gezeten en dat hij in een dode zone zonder signaal was geland. (Uiteindelijk bleek de trajectplanning eigenlijk behoorlijk nauwkeurig te zijn geweest).”
Uiteraard hebben ze nooit geweten dat hun trajectplanning correct was, tot veel later – twee jaar later, om precies te zijn. De telefoon landde ongeveer 80 km van de lanceerplek, en bleef daar liggen tot hij door een hiker uit Arizona gevonden werd die het ding naar een AT&T winkel bracht en die konden de SIM kaart herleiden naar de eigenaar.
Op de vraag waarom ze geen beter volgsysteem gebruikten, antwoordde het team: “Daar hebben we over nagedacht, maar er speelden twee zaken een grote rol: tijd en geld. Het was een afweging. Het GPS systeem van de telefoon was veruit het goedkoopst, maar niet goed bestand tegen signaalverlies. Het gebruik van amateur radio/APRS is zeer bedrijfszeker maar daar was extra apparatuur voor nodig en een amateur machtiging. We hebben ook een satelliet telefoon overwogen (makkelijk, maar behoorlijk duur), om slechte GSM dekking te voorkomen. Op dat moment waren de projectkosten al behoorlijk hoog, dus gingen we voor de goedkoopste optie en die kwam hier op uit. Uiteraard, met de kennis van nu, zouden we nu voor APRS of de satelliet telefoon kiezen!”
Voor wat betreft de voorbereidingen zegt het team: “We hebben ons gemeld bij de FAA (Amerikaanse luchtvaart autoriteiten -red) en lieten hen onze voorkeur voor tijd en locatie van de lancering weten, plus een voorspelling voor het af te leggen traject. Zij antwoordden met een locatie en een tijdswindow waarbinnen we onze ballon konden lanceren.”
En hier is dan het lang vermiste filmpje.