Tijdens de bijeenkomst van de Administratieve Raad van de IARU afgelopen september, werd het verleden, heden en de toekomst van het IARU QSL bureau systeem besproken.
Het uitwisselen van QSL-kaarten door radio amateurs is een gebruik dat al bijna zo oud is als de radio zelf. Het begon als een rapport per briefkaart van de ontvangst van een veraf gelegen station in een tijd dat tweeweg verbindingen over grote afstanden relatief zeldzaam waren en de rapporten werden beschouwd als het beste bewijs van het bereik van een zendstation. Dit ontwikkelde zich tot een sociaal gebaar – “Een QSL is de laatste hoffelijkheid van een QSO” – maar ook als een methode om behaalde resultaten vast te leggen.
IARU QSL bureau's – nationale verzamelpunten van kaarten die in bulk van het ene land naar het andere werden gestuurd – ontstonden aanvankelijk omdat de adressen van afzonderlijke stations niet algemeen beschikbaar waren (deels omdat amateurs in sommige landen zonder licentie werkten) en de internationale verzendkosten voor afzonderlijke kaarten relatief duur waren. Gedurende vele jaren was het QSL-kantorensysteem betrouwbaar, goedkoop en bijna universeel voor landen met meer dan een handjevol amateurs.
In de afgelopen jaren hebben verschillende ontwikkelingen invloed gehad op het QSL bureau systeem:
- Computer-gegenereerde QSL-kaarten hebben het systeem overspoeld met kaarten die niet gewenst zijn door de beoogde ontvangers.
- Amateurs zijn meer milieu bewust geworden en betreuren het grote aantal onbestelbare en ongewenste kaarten.
- Elektronische bevestigingssystemen, waaronder maar niet beperkt tot het Logboek of the World (LoTW), hebben de noodzaak verminderd om kaarten te verzamelen om awards te halen.
- Nieuwe, jongere amateurs zijn niet zo getrouwd met de traditie van het versturen van QSL kaarten als hun oudere tegenhangers.
- De kosten voor het verzenden van pakketten QSL-kaarten zijn dramatisch gestegen.
- Holiday-style “DXpedities” en contest operaties door bezoekers hebben de kleinere bureau's opgezadeld met kaarten die niet lokaal afgeleverd kunnen worden, waardoor een aantal van deze bureau's er helemaal mee heeft moeten stoppen.
- Budgettaire druk heeft ledenverenigingen ertoe gedwongen hun prioriteiten nog eens te herzien, in het bijzonder in landen met afnemende aantallen amateurs.
- Sommige ledenverenigingen vinden het steeds moeilijker om vrijwilligers te vinden of om medewerkers te betalen voor het bemannen van hun QSL-bureau's.
De rechten en plichten van QSL bureau's zijn vastgelegd in Resolutie 85-9, voor het eerst aangenomen in 1985 en voor het laatst gewijzigd in 2009. In 2016 zocht de Raad naar de visie van de ledenverenigingen voor wat betreft het opheffen van Resolutie 85-9. Met uitzondering van de IARU Regio 2 Conferentie in dat jaar, die haar steun uitsprak voor de resolutie en waarbij tevens elektronische bevestiging aanbevolen werd, was er erg weinig respons.
In Seoul heeft de Administratieve Raad geconcludeerd dat Resolutie 85-9 vervangen moet worden door de nieuwe Resolutie 18-1 die beter de huidige situatie weergeeft. Omdat hier belangrijke wijzigingen in staan, wordt deze resolutie op voorhand gecommuniceerd naar de ledenverenigingen voordat deze op 1 januari 2019 van kracht wordt. Om vertaalfouten te voorkomen, geef ik hieronder integraal de oude resolutie 85-9 en de nieuwe 18-1 weer:
RESOLUTION 85-9
(Revised 2009)
(TO BE SUPPRESSED EFFECTIVE 1 JANUARY 2019)
concerning QSL bureaus
The IARU Administrative Council, Auckland, November 1985,
- recognizing that the exchanging of QSL cards is a “final courtesy” in an Amateur Radio communication,
- recognizing that the cost of exchanging cards between individual amateur stations is prohibitive in most cases, unless an efficient international bureau system in operation,
- recognizing that an amateur who sends a card via the bureau usually has no way of knowing whether the amateur to whom it is addressed is a member of his national IARU society, and
- recognizing that most IARU member-societies operate incoming bureau systems that are available to members and non-members alike, but that some are unable, for good and sufficient reason, to provide service to non-members even it the expenses of doing so are fully reimbursed,
- resolves that member-societies are strongly encouraged, whenever possible, to provide incoming QSL bureaus service to non-members within their operating territory, if such non-members agree to pay the full cost of this service; and if they are not already doing so, to explore appropriate means and methods for delivering QSL cards to non-members, and
- further resolves that member-societies shall not forward QSL Cards to bureaus operated by non-members of IARU, if there is an IARU member-society in the country concerned that forwards cards to non-members who agree to pay the full cost of this service.
RESOLUTION 18-1
(EFFECTIVE 1 JANUARY 2019)
concerning methods of confirming (QSLing) radio contacts (QSOs)
The IARU Administrative Council, Seoul, September 2018
- recognising that many radio amateurs wish to receive confirmations of the radio contacts (QSOs) they make with other amateurs, either in the form of physical QSL cards or by electronic means,
- recognising that the cost of exchanging QSL cards between individual amateur stations in different countries can be prohibitive unless an efficient means of international bulk exchange is in operation, as has been the case for decades thanks to the IARU QSL bureau system,
- recognising that systems for exchanging electronic confirmations now exist that are much faster and less expensive than exchanging QSL cards, and therefore are growing in popularity as additional or alternative methods of confirmation,
- recognising that an amateur who wishes to send a card via the IARU QSL bureau system usually has no way of knowing whether the amateur to whom it is addressed is a member of his national IARU member-society and often does not know whether the other amateur wishes to receive cards via the bureau,
- recognising that most IARU member-societies operate incoming bureau systems that are available to members and non-members alike, but that some are unable, for good and sufficient reason, to provide service to non-members even if the expenses of doing so are fully reimbursed,
- recognising that many QSL cards that enter the bureau system are not desired by the intended recipients and may not be deliverable, either for this or some other reason, and
- sensitive to the importance of avoiding the unnecessary environmental impact of QSL cards being printed, transported, and ultimately discarded without being delivered,
- resolves that member societies are encouraged to continue to offer QSL bureau service in their countries, exchanging cards with the bureaus of other member-societies, for as long as doing so is economically justifiable, and
- further resolves that amateurs are encouraged to adopt confirmation practices, including but not limited to using electronic confirmation systems, that reduce the volume of unwanted and undeliverable QSL cards being introduced into the bureau system.