Radio amateur Alex Schwarz VE7DXW uit British Columbia zegt dat de aardbeving op Independence Day (4 juli) met een kracht van 6.4 die plaatsvond in de Californische Mojave woestijn en de vele naschokken een negatief effect hadden op de HF propagatie aan de Amerikaanse westkust.
Schwarz, die verantwoordelijk is voor de “RF Seismograaf” en die de samenhang heeft vastgelegd tussen aardbevingsactiviteit en HF band condities, zegt dat de radioverstoring begon rond 1600 UTC op 4 juli, en aanhield tot 5 juli. Hij zegt dat de blackout op 4 juli volledig was behalve op 20 meter, waar de condities “ernstig verstoord waren”. De RF Seismograaf zag ook de aardbeving met een kracht van 7.1 op 6 juli die in dezelfde omgeving plaatsvond, zo meldde Schwarz. De afstand tussen het waarnemingsstation in Vancouver, British Columbia, en het epicentrum van de aardbevingen is 2000 kilometer.
“Alles is weer normaal na de krachtige aardbevingen, voor zover het de ionosfeer betreft, maar de onrust is nog niet voorbij,” zei Schwarz op 8 juli tegen de ARRL. “Er waren meer dan 7000 meest kleine bevingen, en die lijken niet de energie te hebben om invloed uit te oefenen op de ionosfeer. We hopen allemaal dat dit snel tot rust zal komen.” Schwarz zei dat de RF Seismometer ook een aardbeving met een kracht van 6.9 detecteerde in Indonesië.
Tijdens het vrije weekend (in Amerika vanwege Independence Day -red) meldde Schwarz “een gigantische kortegolf radio blackout” aan de westkust. “Dat werd niet veroorzaakt door de zon (de zon is rustig), maar door de veldlijnen van de aardbevingen zelf,” zei hij. Een aardbeving met een kracht van 6.2 vond op 4 juli plaats voor de kust van Vancouver Island, British Columbia.
Schwarz zegt dat op 6 juli de RF Seismograaf een toename van de ruis op 80m liet zien, zo'n 13 uur van tevoren, naast veranderingen in de propagatie op 40 en 30 meter — lang voor de beving, en in kracht toenemend naarmate de beving dichterbij kwam. Zo'n 10 uur voor de beving werd een ruistoename waargenomen op 15 en 10 meter, weer afnemend in de 3 uur na de beving. Daarnaast veranderde de ruisniveau's en de propagatie op 20m zo'n 3 uur voor de beving.
Schwarz zei dat grotere aardbevingen zorgen voor langere periodes van 80-meter ruis die de dag- / nachtgrens overschrijden. "De moeilijkheid is het ruisverschil van 80 meter tussen dag en nacht, dat moeilijk af te trekken is van de grafieken," voegde hij eraan toe. Bij aardbevingen met een kleinere magnitude (4,0 tot 5,9), geeft de RF-seismograaf de stijging en daling weer die meestal gedurende de dag- of nacht propagatie plaatsvindt, waardoor dit duidelijker waar te nemen is. "De meting op de andere banden is consistenter en de aardbeving kan een versterkend of verzwakkend effect hebben op de propagatie", vertelde Schwarz aan ARRL.
Alle aardbevingen van de afgelopen dagen deden zich voor in een gebied van 4 vierkante mijl in en rond Ridgecrest in de provincie San Bernardino. Verschillende verwondingen werden gemeld, samen met materiële schade. ARES en de Sierra Amateur Radio Club (SARC) hebben actief de communicatie ondersteund tijdens de aardbevingsreeks en de magnitude 7.1 aardbeving in en rondom Ridgecrest, in de Mojave-woestijn. "Veel clubleden zijn bezig met het verzamelen van informatie, het uitvoeren van een noodnet en het bemensen van een back-upcommunicatiebusje", vertelde Mike Herr, WA6ARA, aan ARRL op 7 juli.
Het RF Seismogopropagatietool maakt gebruik van een omnidirectionele multibandantenne om JT65-frequenties (± 10 kHz) te bewaken op 80, 40, 30, 20, 15 en 10 meter. Recorders bewaken de achtergrondruis en geven het resultaat weer in zes kleurgecodeerde, langdurige grafieken met 6 uur aan scans. Wanneer signalen op een band aanwezig zijn, beginnen de grafieken op een reeks verticale staven te lijken.
De RF-seismograaf noteerde de magnitude 7.5 aardbeving in Ecuador op 22 februari. Schwarz vertelde dat de ruis op 15 meter ongeveer 1 uur vóór de aardbeving zichtbaar werd; en 2 uur nadat de beving voorbij was begon 15 meter te herstellen. Er was geen invloed op 80 meter. "De aardbevingen verschijnen als RF-ruis vanwege de elektrische veldlijnen, nu wetenschappelijk bevestigd vanwege de manier waarop reflecties van RF tegen de ionosfeer veranderen," zei Schwarz.
Schwarz verwijst naar een artikel in de oktober 2018 uitgave van Scientific American, waarin volgens hem het fenomeen uitgelegd wordt. (Zie Erik Vance’s “Earthquakes in the sky,” Scientific American, oktober 2018, pagina 44.)
Het artikel in Scientific American onderzoekt metingen in Japan en hoe aardbevingen elektrische veldlijnen kunnen creëren die zich uitstrekken tot in de atmosfeer. Schwarz zei dat er 171 aardbevingen – alle met een kracht van 6.0 of meer – werden bestudeerd, en slechts 15 van hen hadden geen RF-ruis rondom de beving.
RF Seismograaf is nu een project op Scistarter.com, gefaciliteerd door de Arizona State University.